Op naar het strand en de rust

Galle en strandverblijf Long Beach hotel.
Vanmorgen om half 5 gewekt en om 5 uur vertrokken naar Yale National Park. We hoorden gisteravond dat het park weer open en veilig was dus ja daar wilden we met zijn allen nog graag heen. Ontbijt in een zakje meegekregen en in de jeep vangstverbod in een t shirt vertrokken. Het was al 25 Gr dus de wind was heerlijk door de open jeep. Je zit in de laadbak met 3 x 2 stoelen en een klein looppad in het midden. Elke rij zit weer iets hoger dan de vorige en er zit een dak boven je hoofd maar de zijkanten zijn open voor het nemen van foto,s. Dik een half uur rijden voor we bij het park kwamen en daar stond al een rij te wachten. Om 6 uur gaat het park open en dan rij je eerst een beetje in colonne en dan gaat iedereen een beetje rechts of links af. Soms heb je wel last van elkaar want als de eerste auto een dier ziet en daar foto,s van wilt maken, is de kans groot dat de tweede auto als deze eindelijk aan de beurt is voor niets gewacht heeft want het dier loopt weg. Soms staan er struiken voor de weg en dan ziet zelfs de derde rij niets van dezelfde auto. Dus helemaal lekker liep het niet. Paul en ik zaten vooraan en wij hebben het meeste gezien. Het park heeft vele watertjes en open vlaktes. Wat we gezien hebben zijn, 5 krokodillen, de een lang te zonnen op een rots, een ander had zijn bek wagenwijd open en liep het water in en nog 3 gewoon bij de waterrand eerst denk je dat het stokken zijn want ze liggen ver weg en dan beweegt er wat en weet je dat ze echt zijn. Vele wilde waterbuffels en gewone buffels. Vele herten, reeën en kleintjes. Wilde zwijnen en op het laatst na 1,5 uur daar rond gereden te hebben 3 olifanten waarvan 1 baby olifant. Ook weer heel veel fazanten en andere vogels. Oja en 2 aapjes waar de rest was, geen idee.
De tocht viel wel wat tegen, gisteren was het toch indrukwekkender. We zijn ook nog langs het tsunami gedenkteken gereden en hebben daar even de benen gestrekt. Het is bij de Indische oceaan en het zijn de hoge golven die ze uitbeelden. Het restaurant wat daar stond is weggevaagd met 40 mensen. De oost en zuid kust van Sri Lanka hebben ook gevolgen van de tsunami gehad en dat is toch wel iets waar ik aan denk nu ik dit zit te schrijven in het laatste hotel Long Beach tussen Matara en Galle.
Oké even terug naar vanmorgen. Om half 10 stonden we weer bij het hotel en binnen een half uur moesten we in de bus zitten op weg naar Galle, waar het VOC is en het schildpadden opvang centrum. In Matara hebben we afscheid genomen van Nihal en hebben we in een broodzaakje broodjes gegeten want tijd voor een officiële lunch was er niet. Daar heb ik ook een cappuccino gedronken, heerlijk gewoon dat was pas koffie. Onderweg hebben we de kustweg moeten nemen want de tolweg was dicht!!! Belachelijk dachten we eerst maar achteraf was de kustweg schitterend. Doordat je de hele tijd de oceaan ziet en daar ook paalvissers aan het werk zijn. Dus genoeg momentjes om uit te stappen en foto,s te nemen.
We hebben eerst Carla en Sjaak afgezet in het hotel en aan de wegkapt had ik wel een beetje is dit ons laatste hotel? Carla was onderweg ziek geworden dus die wilde liever naar haar kamer. Wij doorgereden naar De schildpadden opvang, net een Pieterburen gebeuren. Zieken schildpadden die in de netten vast zitten worden opgelapt en kunnen daarna weer de zee op en de eieren van de schildpadden worden uitgebroed in het centrum en na 2 maanden mogen de kleintjes de zee in. Daarna door naar Galle en daar het binnenste van het fort gezien. De straten hebben Nederlandse namen, is wel grappig om te lezen. Galle is ook het zuidelijkste puntje van Sri Lanka. Galle willen Paul en ik zo wie zo nog een keer bezoeken maar morgen eerst een rustdag. We hebben even een rondje gelopen in het fort en toen met de bus naar het hotel Long Beach.
Aan de weg kant ziet het hotel er heel ongezellig uit maar toen we binnen waren en aan de andere kant de zee en het strand zagen en de openheid van het hotel waren we verkocht. Onze kamer heeft een balkon aan zee en je hoort de zee tegen de kust opkomen. Je ziet aan de sluitingen van deuren en ramen dat het water zout is want ze zijn aardig verroest. Het is een ruime kamer met internet, makkelijk kunnen we gelijk alles op mijn blog zetten. We hebben aan elke kant van het hotel een zwembad, een zoet water en de ander zout. Het zijn hoge golven dat wel maar schitterend om naar te kijken vanuit je kamer. Wel graag de deur dicht anders pikt alles van het zout. De eetkamer ligt op de tweede verdieping en geen ramen natuurlijk. Ja we houden het hier nog wel een paar dagen uit, tot dinsdag 20.00 dan worden we opgehaald voor het vliegveld waar we pas na middernacht gaan vliegen. We zijn nog met 10 mensen van de groep over. We eten wel met elkaar in de avond maar verder gaan we onze gang. Wel al mailadressen uitgewisseld voor de foto,s.
Het is nu 22.00, we moeten nog even wachten tot de kluis gemaakt is en dan gaan we naar bed. Het was een lange dag.